Pokazywanie postów oznaczonych etykietą czytamzwoblink. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą czytamzwoblink. Pokaż wszystkie posty

sobota, 10 grudnia 2016

Bezużyteczna.pl

Czy onaniści mają największą wyobraźnię? Dlaczego ktoś zatrudnia delfiny? I co jada na śniadanie królowa Elżbieta? Na te i inne pytania próbuje w wersji drukowanej odpowiedzieć bezużyteczna.pl.

Zajmująca się dzisiaj głównie seksem i problemami z okresem strona kiedyś przynosiła ciekawe i wart uwagi ciekawostki. Wbrew adresowi www uczniowie, którzy mieli problemy z matematyką mogli dowiedzieć się, dlaczego warto żuć gumę podczas rozwiązywania całek i pitagorasów. Idealne selfie? Tylko przed lustrem wyczyszczonym dobrą wódką. Za duży tłum w kolejce podmiejskiej? Zacznij prosić o darowizny - tłum zniknie.

Oczywiście były i porady zupełnie bezużyteczne, choć te zajmowały niewielką część strony. Osama bin Laden był fanem angielskiego klubu FC Arsenal. Jeden z amerykańskich lekomanów, by dostać morfinę rzucił się pod samochód. Niestety, nie przeżył tej próby wymuszenia leków. Lady Gaga nagrała "Just dance" w zaledwie 10 minut tworząc piosenkę, która długo nie schodziła ze światowych list przebojów.

Są też newsy o miłości. Nie tej fizycznej ale bardziej ... duchowej. Ośmiornica z trzema sercami kocha bardziej niż słoń ważący parę ton. Mężczyźni o niebieskich oczach chętnie kochaliby kobiety o równie błękitnych źrenicach. Szkoda tylko, że płeć piękna w ankietach przyznaje, że jest skłonna do romansów byleby tylko obecny partner nic o tym nie wiedział. Fakt, amerykańscy naukowcy twierdzą, że panie mają bardziej wyrahowane poczucie humoru niż ci okropni panowie.

Czy suczka Esmeralda, na której testowano silikonowe implanty jest newsem bezużytecznym? Albo uścisk dłoni, który powinien trwać 3 sekundy? Może tak - może nie. Dzisiaj jednak z bezużytecznej zrobiła się wiedza całkowicie nieprzydatna.

I tylko wspomnianej miłości żal.

Warto poczytać. Książkę.

poniedziałek, 14 listopada 2016

W rodzinie ojca mego

Marcin Wójcik przez długi czas walczył o to, by jak najlepiej pokazać środowisko Radia Maryja. "W rodzinie ojca mego" nie daje jednak gotowych odpowiedzi.

Okazuje się bowiem, że współczesny katolicyzm to przenikające się zachowania, które to zasługują na gloryfikację a innym razem wołają o pomstę do nieba. Jezus Chrystus jest w opowieści Wójcika Bogiem, którego wykorzystuje się do celów niekoniecznie zbawiania dusz ludzkich. Wydaje się, że bardziej od podnoszenia na duchu zależy katolickiemu głosowi na wznoszeniu kolejnych projektów obrazujących potęgę Radia Maryja.

A jest o czym pisać i co podziwiać. Ojciec Rydzyk - niezależnie od opinii i legend sprawie zagospodarował liczną grupę odrzuconych. Wie co i jak mówić, by zyskać feedback i namacalne dowody przywiązania.Ratujemy stocznię? ratujemy! Protestujemy przed KRRiT? Protestujemy! Niewielu mobilizuje w Polsce takie tłumy.

Jest radio, telewizja, gazeta. Trzeba będzie podbijać internet. Młode pokolenie kształci się w szkole założonej przez toruńską rozgłośnię. Ilość projektów powala i wywołuje zazdrość. Pomimo kryzysów, wahań euro i zwycięstwa Trumpa Radio Maryja brnie do przodu bez pardonu.


Wójcik stworzył nowy gatunek reportażu, który oprócz ujawniania prawdziwego oblicza Radia Maryja każe mocno zastanowić się nad rolą i kierunkiem, w jakim podąża Kościół Katolicki w Polsce.

Szacunek.


#czytamzwoblink


niedziela, 13 listopada 2016

Przygody Sherlocka Holmesa

Kiedy w 1891 roku publikowano pierwsze opowiadania o Sherlocku nikt nie przypuszczał, że w XXI wieku ten detektyw stanie się ikoną popkultury.

Dlaczego taki sukces? Przede wszystkim sympatyczny bohater umie rozwiązać każdą - nawet najbardziej zagmatwaną - zagadkę. Czy będzie to pies z mokradeł mordujący kolejnych spadkobierców majątku czy tajemniczy związek rudowłosych - Holmes poradzi sobie ze wszystkim.

Zniknięcie wiernego męża? Holmes wraz z nieodłącznym doktorem Watsonem podejmują rzucone wyzwanie. Conan Doyle stworzył niesamowity klimat opowieści kryminalnych, w których Londyn nie wydaje się tak wielki jak był wtedy (i jest obecnie).

Ile w bohaterach jest autora? We wspomnianej przeze mnie opowieści o Baskervill widać zainteresowanie Doyle'a spirytyzmem i duchami w ogóle. Z drugiej strony szacunek za wyważenie świata umysłu i wiary, które pozwala rozwiązać nietuzinkową zagadkę.

Sherlock Holmes i spółka uniwersalna i zawsze nadająca się do czytania.


#czytamzwoblink


piątek, 11 listopada 2016

Brud - Piotr C.

Nie czytałem "Pokolenia ikea" - pochłonąłem za to "Brodu". Opowieść nie tyle o pięknym świecie palestry ile o pikowaniu w dół naszego pokolenia 20,30 i 40-latków.


Relu jest warszawskim adwokatem, który mieszka w dzielnicy Wilanów. Jego najlepszym klientem jest Janusz, zdemoralizowany multimilioner, a najlepszym przyjacielem Józek – wierny pies.

Relu nie lubi ludzi, ale ludzie lubią jego. Przychodzą, aby mu się zwierzać. Pije więc i słucha ludzkich tajemnic w świecie, gdzie kobiety są łatwe, a mężczyźni bezduszni. Prowadzone rozmowy bezlitośnie obnażają brud wymuskanego świata mężczyzn w drogich garniturach i kobiet w jeszcze droższych kostiumach.

Alkohol przeplata się z narkotykami, radość ze smutkiem a sens z bezsensem życia. To ostatnie nie jest domeną bohaterów książki Piotra C. , który świetnie pokazuje, że moi rówieśnicy (oraz starsi i młodsi koledzy) nie radzą sobie w życiu czyli w rzeczywistości. Zamartwiają się kolejnymi kredytami, zbyt dużymi boczkami czy pierdołami, które należałoby kopnąć w kąt. Okazuje się jednak, że mieć znaczy więcej niż być. Łatwy seks jest lepszy niż normalne małżeństwo a motto "chcieć mniej" wskazuje na bycie frajerem.


Piotr C. pokazuje, że nawet w świecie palestry oprócz ręcznie wykonanych butów i ciekawych garniturów są ludzie, którzy czują, że życie nie może uciekać przez palce. Żyć trzeba się nauczyć drodzy Czytelnicy, a nie tylko udawać życie. To nie piękny instagram, wykurwiste endomonto czy zajebisty facebook. Życie polega na czym innym.

Na czym? Przeczytajcie "Brud" Piotra C. a potem szybko pod prysznic.

I tak warto żyć.

#czytamzwoblink

poniedziałek, 7 listopada 2016

Mądrzej, szybciej, lepiej

W dzisiejszym świecie ciekawych prezentacji, krótkich newsów i dobrego jedzenia w stylu slow warto szukać ciekawych rozwiązań dużych problemów. "Mądrzej, szybciej, lepiej" to właśnie odpowiedź na współczesne świata wołanie.

Konkretne przykłady Charlesa Duhigga pokazują, że czasem warto postawić na zmiany i szybkie (acz efektywne) modyfikowanie,wydawałoby się, dobrych pomysłów. Autor rzuca przykładami pozwalającymi zrozumieć jego motto: mądrzej, szybciej, lepiej.


Jest więc opowieść o graniu w pokera, zmianie sposobów treningu czy wielkim studiu filmowym i problemie, który zniszczyłby ciekawy film skierowany nie tylko do najmłodszych widzów. Jak najlepsze firmy na świecie podejmują decyzje? Czym kierują się przy wyborze pracowników, dostawców, pomysłów?


Myślę, że właśnie ta część - dotycząca dokonywania wyborów - jest ważna dla naszego pokolenia #ikea. Mądrze, szybko i lepiej niż dotychczas każdy może kierować swoim życiem. 


Warto przeczytać ten poradnik z PWN-u. 


#czytamzwoblink



niedziela, 30 października 2016

Mafia na wybrzeżu - Krzysztof Wójcik

Mieszkając w okolicach Trójmiasta trudno uniknąć zainteresowania jego mroczniejszą stroną. Zamiast pięknych widoków - ruiny i podejrzane ulice. Walory turystyczne kontra nie do końca legalne atrakcje. No i w końcu trójmiejska mafia, o której nawet "Mafia na wybrzeżu" nie mówi wszystkiego.

Krzysztof Wójcik - były dziennikarz "Gazety Wyborczej" - oddział trójmiejski po latach znów wraca do procesu klubu płatnych zabójców. Procesu, który ówcześnie rozpalał wyobraźnię mieszkańców bojących się o życie. Nie wiadomo bowiem kiedy i gdzie mafia zechce mścić się na konkurencji. Nawet dziennikarze - według autora - mieli być zastraszani pisząc o tym procesie.

Okazuje się, że perspektywa czasu niszczy moje wyobrażenie o mafii. Kierujący się chęcią zarobku ludzie decydowali się na czyny, które nie przyniosły im ani sławy ani dużych pieniędzy. Ich - wydawałoby się - silna psychika - nie poradziła sobie ze zbrodniami, których normalny człowiek nie popełniłby. Nawet widząc w myślach 10.000 dolarów gotówką.

Wójcik analizując akta oraz zeznania pokazuje (aczkolwiek nie wyjaśnia), że zlecenie morderstwa na kochanku byłej dziewczyny to chleb powszedni dla wydawałoby się znanego i porządnego obywatela rodem z Gdyni. Duszenie człowieka foliową torba to betka, a strzelanie do człowieka nie wywołuje większych emocji. Mordercą może zostać nawet Ukrainiec, który w Polsce chciał normalnej pracy, a nie krwawej jatki, do której nie posiadał ani umiejętności ani chęci.


Straszne jest to, że autor na zimno opisuje korupcję w wymiarze sprawiedliwości, w wyniku której na 12 lat poszedł siedzieć Czesław Kowalczyk „Czester”, skazany za morderstwo, którego nie popełnił. W kwietniu 2016 roku otrzymał za to najwyższe odszkodowanie w historii naszego kraju – 3 miliony złotych. Jednak jak przeczytacie - tak długi pobyt w więzieniu odbił się mocno na psychice bogu ducha winnego człowieka.

Okazuje się, że w Trójmieście łatwiej niż gdzie indziej w Polsce wsadzić do więzienia niewinnego człowieka na długie lata. Układ trójmiejski- bo tak wnioskuję z książki - jest nadal tak silny, że jak tylko ktoś nastąpi mu na odcisk - może liczyć się z poważnymi konsekwencjami.

"Mafia na wybrzeżu" pozbawia złudzeń jeśli idzie o myślenie o Polsce jako państwu prawa i porządku. Z jednej strony szkoda - z drugiej nie można pisać tylko pięknych opowieści o świecie, w którym zło jest na porządku dziennym.

#czytamzwoblink

Mock - Marek Krajewski

Marek Krajewski bez Mocka byłby nadal dobrym profesorem filologii klasycznej na uniwersytecie. Czytelnicy bez Mocka pozbawieni byliby najlepszego obecnie detektywa rodem z mrocznego Wrocławia. Na szczęście świat jest tak poukładany, że mamy świetny kryminał na koniec 2016 roku. Proszę Państwa - oto "Mock".

Znalezione w Hali Stulecia ciała czterech gimnazjalistów rozpoczynają opowieść,w której mój ulubiony detektyw mierzy się ze skandalem mogącym pozbawić go pracy w policji oraz wspomnianą zbrodnią. Kto zabił? Dlaczego? I czemu akurat w momencie, gdy Wrocław ma odwiedzić bardzo ważna persona?

Młody wachmistrz kryminalny Eberhard Mock wspina się na umysłowe i fizyczne wyżyny poszukując odpowiedzi na zadane przeze mnie pytania. Musi zejść do piekła, aby znów zobaczyć najpodlejsze ludzie czyny. Obcuje z popędami, których nie wytłumaczyła psychologia. Walczy z ludźmi tworzącymi po raz kolejny zamknięty krąg osób chcących niszczyć w miarę poukładany świat.

Jest w "Mocku" to, co tygryski lubią najbardziej. Fragmenty doskonałej retoryki, języki klasyczne oraz sztuka i piękno w najlepszym wydaniu. Kobiety u Krajewskiego - nawet jeśli wykonują najstarszy zawód świata - zdają się być półboginiami, od których zależne jest męskie stado.

Dbając o każdy szczegół autor zaserwował mi 2 godziny doskonałej rozrywki.

Polecam, bo #czytamzwoblink.

Mówiąc inaczej - Paulina Mikuła

Łezka w oku kręci mi się, kiedy widzę, że studiowanie na Filologii Polskiej nie idzie w las. Ba - daje profity, dzięki którym można się utrzymać przy okazji ucząc nasze kochane społeczeństwo zasad poprawnej i pięknej polszczyzny. Mówiąc inaczej - przed Państwem Paulina Mikuła.

Książka ta to przede wszystkim próba (udana) mierzenia się autorki ze swoim wyborem drogi życiowej (studia polonistyczne). Wybór dla wielu niezrozumiały w mojej opinii (również absolwenta filologii) potrzebny i trafny.

Paulina Mikuła wzorem najlepszych językoznawców pokazuje, jak pisać i mówić, aby się nie pogubić. Dla jednych ten powolny i skrupulatny system przekazywania wiedzy może być męczący jednak uważam, że poprawne wysławianie się w myśl pięciu działów klasycznej retoryki jest mistrzostwem świata w świecie niezwracającym uwagi na nic - a na język w ogóle.

Precyzyjnie przemyślane tematy rozdziałów, przykłady oraz sposób przekonywania sprawiają, że wierzę w długofalowość projektu autorki (patrz - jej blog).

Znakomite władanie słowem.

#czytamzwoblink

Ch....a Pani Domu

Książka i blog Magdaleny Kostyszyn są odpowiedzią na współczesne hasło, które odnosi się do obojga płci: DOSKONAŁOŚĆ. Autorka wydaje się mówić - normalność.


W świecie, w którym trzeba szybciej, mądrzej i lepiej człowiek z dystansem do świata i prowadzący życie slow stoi na pozycji przegranej. W cenie są ludzie, którzy chodzenie na siłkę przetykają ultramaratonami połączonymi z robieniem dodatkowych 3 kierunków studiów. W tle są szczęśliwe i inteligentne dzieci, które od pierwszego dnia posiadają konto na insta oraz pies bez problemów depresyjnych i ADHD (też może posiadać społecznościowe konto).


Magdalena Kostyszyn – znana lepiej jako Ch…owa Pani Domu - pokazuje, że normalne życie to seria wpadek, pomyłek oraz błędów, na których należy się uczyć. Ani facebook za nas życia nie przeżyje, ani istagram nie uczyni nam go szczęśliwszym.

Warto czasem wyjść poza wirtualne pomysły patrząc, że życie każdego z nas jest ciekawsze i piękniejsze niż kolejne dążenia do czegoś, co nietrwałe i ulotne.

Polecam.

#czytamzwoblink

Niebezpiecznie kobiety - Patryk Vega

Ostatnimi laty coraz więcej kobiet chce i pracuje w szeregach policji. Czy to wynik równouprawnienia, chęci bycia na ciągłej adrenalinie czy proza życia i potrzeba posiadania stałej pracy - nie wiem. "Niebezpieczne kobiety" Patryka Vegi nie odpowiadają na te pytania.

W rozmowach zobaczymy matki, żony i kochanki, które w przeciwieństwie do męskich przedstawicieli zawodu wielokrotnie muszą zmagać się z ciężką pracą na komisariacie, a potem w domu. Partnerzy bohaterek Vegi w dużej mierze ich nie wspierają, nie rozumieją a koniec końców porzucają na rzecz ciekawszych i młodszych towarzyszek.

Praca 24 godziny na dobę odbija się na ich zdrowiu, sposobie myślenia i działaniu. Wydaje mi się, że są jakby bardziej zimne, odporne na problemy dnia codziennego niż panie z biura, korpo czy osiedlowej piekarni. Wiadomo - nawet służba w patrolówce to trup siejący się gęsto i często, ludzkie dramaty, których nie opisali co lepsi pisarze a na ekran nie przenieśli utalentowani reżyserzy.

W tym wszystkim mamy jeszcze problem uzależnienia od alkoholu czy stany wymagające długiego leczenia u psychologa. A u Vegi wszystko przykryte jest warstwą gęsto rzucanej kurwy czy pierdolenia, które to słowa mają tworzyć tarczę ochronną. Nie tworzą.

"Niebezpieczne kobiety" czyta się doskonale jednak widać wyraźnie, że te ułożone rozmowy to tylko kolejna trafiona akcja marketingowa filmu, który niebawem wchodzi na ekrany kin. Po lekturze pozostaje współczucie dla zawodu, który nadal nie jest szanowany ani odpowiednio wynagradzany. I gdy znów czyta się o patologiach środowiska pytanie o zmiany na lepsze uważam za frajerstwo.

#czytamzwoblink