Recenzja książki "Śmierć mówi w moim imieniu"

 "Śmierć mówi w Twoim imieniu” Joe Alexa to klasyka polskiego kryminału retro, która z powodzeniem sięga po konwencję zagadki zamkniętego pokoju oraz teatralnej opowieści pełnej rywalizacji i namiętności. Fabuła osadzona jest za kulisami teatru, gdzie zaraz po przedstawieniu główny aktor zostaje znaleziony martwy w garderobie – sprawa wydaje się wręcz niemożliwa do rozwiązania, bo wszyscy podejrzani mają żelazne alibi, a każdy z nich miał powód, by życzyć ofierze źle.

​

Intryga i klimat

Autor zgrabnie buduje duszną atmosferę – ograniczona liczba podejrzanych, klaustrofobiczna sceneria teatralnego zaplecza oraz motywy zazdrości, urażonej dumy i artystycznych sporów przywodzi na myśl powieści Agathy Christie czy klasyczne angielskie kryminały detektywistyczne. Wielu recenzentów podkreśla, że Alex bardzo sprawnie operuje tropami klasycznego „whodunit”: mamy tu misterne alibi, mylące wskazówki i koncentrację na logicznej dedukcji bez uciekania się do makabry czy brutalności – to czysta łamigłówka i intelektualna rozrywka.

​

Mocne strony powieści

Na plus należy zaliczyć:

• dobrze poprowadzoną, logiczną intrygę z ciekawie wykreowanym środowiskiem teatralnym,

• wyraziste postacie Joe Alexa i inspektora Parkera,

• wartkie, błyskotliwe dialogi oraz – typowe dla autora – lekkie pióro,

• sentymentalny klimat dawnych czasów i elegancję klasycznego kryminału, gdzie na pierwszy plan wybija się logika, a nie widowiskowa przemoc.

• ​

Wady i zastrzeżenia

Niektórzy czytelnicy zwracają uwagę na:

• momentami dłużące się podsumowania i powtarzalne rozważania bohaterów,

• czasem zbyt rozbudowaną grę w niedopowiedzenia i ukrywanie przed czytelnikiem istotnych informacji,

• przewidywalność rozwiązania dla wytrawnych fanów gatunku, choć sama końcówka potrafi jeszcze zaskoczyć.

• ​

Podsumowanie

„Śmierć mówi w Twoim imieniu” pozostaje świetną propozycją dla wszystkich wielbicieli retro-kryminałów z dedukcyjną zagadką, gęstą atmosferą i ukłonem w stronę tradycji. To książka, która odpłaca satysfakcją z rozwikłania misternej łamigłówki, zapewnia rozrywkę bez przesadnej brutalności i pozwala czytelnikowi poczuć się niczym klasyczny detektyw – zarówno na scenie, jak i poza nią.